Войти как пользователь
Вы можете войти на сайт, если вы зарегистрированы на одном из этих сервисов:
< >
1 2 3 4 5

Памылкі аўтараў пры прасоўванні сваіх кніг і магчымасці іх пераадолення

  1. анонс працягу
  2. Аўтарскія правы
  3. Републикации

Многія аўтары, выдаўшы кнігу, хацелі б, каб яна і прадавалася, прыносіла пэўную прыбытак Многія аўтары, выдаўшы кнігу, хацелі б, каб яна і прадавалася, прыносіла пэўную прыбытак. Але нажаль, нярэдка здараецца так, што патрапіўшы на прылаўках кнігарняў, кніга там і застаецца, не знойдучы ні сваіх чытачоў, ні пакупнікоў.

Чаму гэта адбываецца і як зрабіць так, каб падобныя сітуацыі не паўтараліся? Каб аўтар мог разлічваць на пэўны камерцыйны вынік ад сваіх прац?

У дадзеным артыкуле разгледжаны некаторыя памылкі (іх яшчэ можна назваць стэрэатыпамі), якія дапускаюць аўтары пры прасоўванні, раскрутцы сваіх кніг, а таксама паказаныя магчымыя шляхі іх пераадолення.

Адной з першых памылак, якую здзяйсняюць некаторыя аўтары пры прасоўванні сваіх кніг, складаецца ў тым, што яны ўвогуле не займаюцца гэтым прасоўваннем.

Прычынай такога бяздзейнасці з'яўляецца пэўны стэрэатып, згодна з якім аўтар ёсць чалавек творчы і адарваны ад свету гэтага. Адпаведна займацца грашыма і ўсім, што з імі звязана, для яго нядобра ( «не царская справа»). Сваю ролю ў гэтым адыграла і наша нядаўняе мінулае, дзе ўсё, што звязана з зарабляннем грошай, адносілася да класа «дрэнных» рэчаў.

У працяг тэмы лічыцца, што гэтым павінны займацца іншыя людзі, а менавіта - літаратурныя агенты, якія працуюць самастойна, альбо ў структуры якога-небудзь выдавецтва.

Сама па сабе ідэя цалкам разумная. Але памылка тут у тым, што не ўлічваецца спецыфіка кніжнага рынку. А менавіта - літаратурны агент возьмецца за прасоўванне кнігі толькі ў тым выпадку, калі ўбачыць у ёй камерцыйны патэнцыял, г.зн. магчымасць зарабіць.

А якім чынам можна зарабіць на кнізе пачаткоўца, малавядомага аўтара? - Практычна ніякім, гэта вельмі вялікая рызыка. Таму літаратурныя агенты аддаюць перавагу працаваць з тымі аўтарамі, якія ўжо досыць вядомыя на рынку, і дзе рызыка мінімальны.

Ёсць, вядома, і мецэнаты, якія, як і ў дарэвалюцыйныя часы могуць укласці свае сродкі ў выданне тых ці іншых кніг. Але шанцы знайсці іх, і яшчэ пры гэтым, каб кніга ім настолькі спадабалася - гэта як выйграць у латарэю.

І самае галоўнае, што і ў зносінах з літаратурнымі агентамі, і ў зносінах з мецэнатамі, ужо, так ці інакш, прысутнічаюць пэўныя элементы прасоўвання. У прыватнасці, такіх людзей трэба знайсці, ім трэба распавесці пра кнігу, яе трэба прадставіць і г.д. А спадзявацца на тое, што кніга нейкім цудам трапіцца ім на вочы, без якой-небудзь актыўнасці з боку аўтара, калі колькасць выданняў сёння вылічаецца тысячамі і мільёнамі, ёсць досыць вялікая ўтопія.

Таму правільным будзе разуменне, што прасоўваннем, раскруткай сваіх кніг у першую чаргу павінен займацца сам аўтар, паколькі ён самае зацікаўленая асоба. Як гаворыцца, «здароўе працоўных - справа рук саміх працоўных".

Іншая справа, што прасоўванне можа ажыццяўляцца як для канчатковых пакупнікоў (чытачоў), так і для пасрэднікаў. І што аўтар можа рабіць гэта не толькі самастойна, але і ва ўзаемадзеянні з іншымі людзьмі.

Нярэдка нам і іншым выдавецтвам паступаюць прапановы аб аплаце паслуг па прасоўванні кніг з будучых адлічэнняў ад продажаў. Маўляў, давайце сумесна гэтым зоймемся, а прыбытак потым падзелім. Пры гэтым маецца на ўвазе, што аўтар ужо сваю частку працы зрабіў, г.зн. напісаў кнігу, а ўсе астатнія выдаткі павінна несці выдавецтва.

Як варыянт прапануецца з тых жа грошай ад будучых продажаў аплаціць паслугі па выданні.

У дадзеным выпадку аўтару варта выразна аддаваць сабе справаздачу ў тым, што ніякае выдавецтва не будзе дзяліць шкуру незабітага мядзведзя і ўкладваць свае сродкі ў кнігі пачаткоўцаў і малавядомых аўтараў па выкладзеных раней прычынах.

Больш за тое, такое нерэальна нават для даволі вядомых аўтараў і кніг, якія атрымалі добрыя ацэнкі і водгукі ў тых ці іншых формах, пакуль не будзе цвёрдых гарантый, што выдаткі акупяцца. Як казаў герой вядомага фільма - «нічога асабістага, толькі бізнэс».

Адзіным выключэннем з гэтага правіла з'яўляецца выпадак, калі кніга «ляціць як піражкі», і калі да аўтара выстройваюцца чэргі выдавецтваў і крам, якія жадаюць гэтую кнігу прадаваць. Але звычайна гэта здараецца з вельмі вядомымі аўтарамі, колькасць якіх, як вядома, невялікая.

Суровая праўда жыцця складаецца ў тым, што для ўсіх астатніх аўтараў пошукі такіх выдавецтваў, якія пагодзяцца выдаваць і прасоўваць іх кнігі ў кошт адлічэнняў ад будучых продажаў, будуць марнаваннем часу.

Правільным рашэннем у дадзеным выпадку будзе выбар іншых шляхоў арганізацыі прасоўвання сваіх кніг.

Нярэдка ад аўтараў можна пачуць прыкладна наступнае - «я хачу выдаць сваю кнігу і паглядзець, як яна пойдзе».

Пры гэтым, пад словамі «як яна пойдзе» разумеецца, як яна будзе прадавацца, якія на яе будуць водгукі, як яна будзе сустрэта чытачамі і г.д.

З аднаго боку жаданне быццам бы і зразумелая - выканаць «чысціню эксперыменту», выпусціць кнігу і няхай чытачы самі яе ацэняць, без рэкламы, без навязвання яе чытацкай аўдыторыі.

Але з іншага - падыход «паглядзім, як пойдзе» памылковы першапачаткова. Ён практычна ніколі не дае вынікаў, а толькі шакіруе аўтара, ўкінуў яго ў стрэс і паніжаючы самаацэнку.

На самай справе ўсіх гэтых стрэсаў цалкам можна пазбегнуць, калі разумець адно простае правіла - каб кніга прадавалася, ёй трэба дапамагаць.

Кніга, як і любы іншы тавар на рынку, патрабуе падтрымкі, прасоўвання і той жа рэкламы. Нельга сядзець, склаўшы рукі, і чакаць у мора надвор'я.

У практыцы работы нашага выдавецтва ёсць рэальныя прыклады, калі пасля ўстаноўкі плацежнага модуля, які дазваляе прымаць аплату за кнігі прама на сайце аўтара, продажу пачыналіся літаральна праз некалькі дзён. І хай гэта не мільёны, і не тысячы долараў, але гэта ўжо пачатак!

Як будзе паказана далей, ёсць дастаткова шмат спосабаў, не вельмі складаных і не вельмі дарагіх, з дапамогай якіх можна стымуляваць продажу кніг.

Гэтая памылка цесна звязаная з папярэдняй. Плануючы «паглядзець, як пойдзе», аўтар, як правіла, незразумела сабе ўяўляе, як працякае працэс куплі кнігі, як яе знаходзіць пакупнік.

Калі гаворка ідзе аб электроннай кнізе, то знайсці яе можна двума асноўнымі спосабамі - альбо непасрэдна ў кніжным інтэрнэт-краме, альбо з дапамогай агульнага пошуку, напрыклад, у Google або на яндексе .

А цяпер паспрабуйце сабе ўявіць, якім чынам пакупнік можа знайсці кнігу, пра якую ён нічога не ведае (паколькі аўтар нічога не распачаў для прасоўвання сваёй кнігі), калі ў кніжным інтэрнэт-краме некалькі тысяч кніг! А калі кнігарня вельмі буйны, як Amazon або Apple Ibookstore , Дзе колькасць кніг вылічаецца мільёнамі ?!

Не трэба быць вялікім спецыялістам па кніжным маркетынгу, каб зразумець, што шанцаў на тое, што невядомую кнігу тут хтосьці знойдзе чыста выпадковым чынам практычна нулявыя. Што ў прынцыпе і адбываецца.

У другім выпадку - пошук у інтэрнэце з дапамогай пошукавікаў - яшчэ больш складана. Задамо сабе простае пытанне - як пакупнік знойдзе кнігу, пра якую ён нічога не ведае, ні назвы, ні аўтара?

Атрымліваецца пэўны нонсэнс - аўтар выдае кнігу і больш нічога не робіць. Як жа тады пакупнікі даведаюцца, што кніга наогул існуе?

Чыста тэарэтычна можна, вядома, выказаць здагадку, што пакупнік у пошуку задасць пытанне тыпу «пачытаць што-небудзь цікавае», або «пачытаць кнігу такога-то жанру» (альбо непасрэдна ў інтэрнэт-краме абярэ ў Рубрыкатары кнігі пэўнага жанру) і ў выніках яму будзе паказаная кніга пачаткоўца і малавядомага аўтара.

Але гэта менавіта чыста тэарэтычныя здагадкі, у горшым сэнсе гэтага слова. На самай справе, і ўсе мы выдатна гэта бачым літаральна кожны дзень, пошук выдае вялізная колькасць старонак, прагледзець якія цалкам не хопіць і цэлага жыцця. Таму праглядаюцца звычайна некалькі першых старонак.

І спадзявацца на тое, што кніга, якая не прасоўваецца, проста так трапіць на адну з першых старонак вынікаў пошуку, будзе вельмі вялікай памылкай.

Невялікі экскурс у тэхналогію пошукавых сістэм. Адно з галоўных правілаў - на першыя месцы ў выніках пошуку выходзяць тыя словы (назвы кніг у дадзеным выпадку), якія часцей згадваюцца. А зараз вернемся да кнігі, якая проста выдадзеная і выкладзеная ў інтэрнэт-краме. Тут яна згадваецца ўсяго адзін ці два разы! Высновы можна рабіць самастойна.

Адсюль вынікае просты і важная выснова - каб кніга прадавалася, трэба для пачатку пра яе расказаць. Каму расказаць і як распавесці - гэта ўжо і ёсць пытанні прасоўвання, раскруткі.

Распавядаць можна сябрам і знаёмым, і даваць ім спасылку на краму, дзе кнігу можна купіць. Можна таксама напісаць паведамленне аб выхадзе кнігі і размясціць яго на некалькіх сайтах у інтэрнэце. Акрамя таго, класічнымі формамі прасоўвання з'яўляюцца рэцэнзіі, водгукі на кнігу.

У сучаснай класіфікацыі метадаў прасоўвання напісанне навінавых паведамленняў (прэс-рэлізаў) і водгукаў ставяцца да так званай PR-дзейнасці (ад англ. Public Relations - «грамадскія сувязі" ці "сувязі з грамадскасцю»)

Акрамя таго, размяшчэнне інфармацыі пра кнігу ў інтэрнэце дапамагае вырашаць і задачу яе пошуку. Як ужо было сказана вышэй, чым больш згадак кнігі, тым вышэй яе пазіцыя ў выніках пошуку.

У дадзеным выпадку гаворка ўжо ідзе пра такі кірунак прасоўвання як «пошукавая аптымізацыя», г.зн. аб спецыяльных спосабах ўзняцця рэйтынгу кнігі ў выніках пошукавых запытаў. Такая аптымізацыя як раз шмат у чым выкарыстоўвае пісьменнае размяшчэнне знешніх спасылак на кнігу, а таксама спецыяльны аналіз і падбор ключавых слоў, па якіх кніга будзе згадвацца ў інтэрнэце.

Такім чынам, правільнае разуменне працэсу пакупніцкага паводзінаў дапамагае зразумець, якія формы і метады прасоўвання можна выкарыстоўваць, каб дапамагчы пакупніку знайсці кнігу.

Такое меркаванне часам можна пачуць ад аўтараў, якія ўпершыню сутыкаюцца з вялікай колькасцю інфармацыі аб прасоўванні. Сапраўды, раскрутка кнігі працэс шматбаковы і патрабуе вызначаных ведаў.

З іншага боку, наша сённяшняе жыццё настолькі дынамічная і разнастайная, што быць вузкім спецыялістам у многіх выпадках, што называецца, сабе даражэй.

Возьмем, да прыкладу, кампутары. Калісьці, калі яны яшчэ былі памерамі з цэлыя пакоі, Стыву Джобсу прыйшла ў галаву ідэя зрабіць так, каб у кожнага чалавека быў свой персанальны кампутар. І шмат каму, нават вельмі вядомым тады спецыялістам, здавалася, што гэта нейкія зусім нерэальныя фантазіі.

А што ж мы бачым сёння? - Сёння кампутар стаў практычна такім жа побытавым прыборам як халадзільнік або тэлевізар. І калі хто-небудзь з вядомых людзей, або пісьменнікаў, заяўляе, што ён не карыстаецца кампутарам, то гэта ўжо выглядае як анахранізм.

Персанальныя кампутары трывала ўвайшлі ў наша паўсядзённае жыццё. І ўменне з імі працаваць цяпер расцэньваецца прыкладна гэтак жа як уменне чытаць і пісаць. І кожны з нас, так ці інакш, асвойвае браўзэры, пашукавікі, тэкставыя рэдактары, праграмы для графічных малюнкаў і многае іншае.

Прыкладна таксама аўтару варта ставіцца і да прасоўвання сваіх кніг. Хочаш не хочаш, а з гэтым працэсам трэба знаёміцца, яго трэба асвойваць. У адваротным выпадку ёсць вельмі вялікая рызыка страціць час, грошы і не атрымаць той вынік, які хацелася б.

Каб намеціць разумную мяжу паміж тым, што трэба ведаць, а што не абавязкова, можна скарыстацца аналогіяй з сферы бізнесу. У многіх кампаній узнікае дылема ў такіх пытаннях, напрыклад, як рэклама і падбор персаналу. Што лепш - рабіць гэта сваімі сіламі ці даручыць іншым агенцтвам?

Вопыт паказвае, што лепшыя вынікі дае камбінаваны варыянт, калі частка работ выконваюцца супрацоўнікамі кампаніі, а частка перадаецца іншым спецыялістам.

Гэтак жа сама і ў прасоўванні кнігі: найбольш аптымальны варыянт - мець пэўныя веды аб прасоўванні, і частка работ па раскрутцы сваіх кніг выконваць самому аўтару, а частка работ, якія патрабуюць, як правіла, больш паглыбленых ведаў і вопыту, можна заказваць у іншых арганізацый, альбо выконваць сумесна з імі.

Асобнае пытанне - дзе і як набываць веды пра спосабы і метадах прасоўвання? З улікам нашай пастаянна занятай жыцця, хутчэй за ўсё, што крыніцай падобных ведаў будзе ўсё той жа інтэрнэт. І тут кожны самастойна можа вызначыць той аб'ём ведаў, які яму неабходны.

У прыватнасці, на нашым сайце ў якасці ўвядзення ў праблематыку прасоўвання кніг апублікаваны невялікі азнаямленчы цыкл артыкулаў па дадзенай тэматыцы:

Традыцыйныя метады прасоўвання кніг і іх аўтараў

Фактары, якія ўплываюць на выбар і куплю кнігі

Якія кнігі часцей чытаюць і купляюць

Яшчэ адзін стэрэатып, які быў праўдай яшчэ зусім нядаўна. Сапраўды, раней, калі прасоўваннем кніг займаліся толькі выдавецтвы і кнігагандлёвыя арганізацыі, гэта магло каштаваць дзясяткі, а то і сотні тысяч даляраў.

Але сёння, у эпоху бурнага развіцця лічбавых тэхналогій, становішча змянілася да непазнавальнасці. Пачаць з таго, што кардынальным чынам змянілася сама кнігавыдавецкая індустрыя. Прычым не толькі за кошт укаранення шматлікіх тэхнічных навін. З'явіліся і новыя падыходы да арганізацыі ўзаемадзеяння выдавецтвы і аўтараў (падрабязней гл. У артыкуле « Дзве мадэлі кнігавыдання: традыцыйная, папяровая і новая, лічбавая »)

Гэта адносіцца і да метадаў раскруткі, прасоўвання кніг. Раней, пры традыцыйным падыходзе галоўным метадам з'яўлялася «засвятленне» аўтара ў цэнтральных СМІ, асабліва на тэлебачанні (гл. Артыкул « Традыцыйныя метады прасоўвання кніг і іх аўтараў »). І такая форма прасоўвання, вядома, варта вялікіх грошай, дзе лік ідзе ужо нават і не на тысячы долараў.

Цяпер жа галоўнай асяроддзем для распаўсюджвання інфармацыі стаў інтэрнэт. Як кажуць спецыялісты, «калі цябе няма ў інтэрнэце, значыць, цябе няма нідзе». А для таго, каб засвяціцца ў ім, зусім не абавязкова мець шмат грошай. Больш за тое, некаторыя рэчы можна рабіць і зусім бясплатна.

Іншая справа, што і тут ёсць свае асаблівасці, свае метады прасоўвання і тэхналогіі. Узяць хоць бы той жа вірусны маркетынг, калі адмысловай выявай падрыхтаваная інфармацыя імгненна распаўсюджваецца для вельмі вялікай колькасці карыстальнікаў.

Але самае галоўнае, паўторым яшчэ раз, многія формы работ па папулярызацыі кніг даступныя зараз практычна кожнаму аўтару ў сілу таго, што іх можна рэалізаваць альбо зусім бясплатна, альбо за цалкам умераныя бюджэты.

У якасці ілюстрацыі прывядзем толькі адзін прыклад, а менавіта - стварэнне аўтарскага сайта. Перш за ўсё, варта сказаць, што сёння ўявіць сабе раскрутку кнігі і яе аўтара без сайта проста немагчыма. Аўтарскі сайт - гэта цэнтральны элемент усіх работ па раскрутцы, апорная кропка, дзе перасякаюцца ўсе інфармацыйныя патокі пра аўтара і яго кнігах.

Пры гэтым стварыць свой уласны аўтарскі сайт можна ў адных выпадках зусім бясплатна, у іншых - выбраць той узровень выдаткаў, які па сілах.

Пры такім падыходзе галоўным становіцца ўжо не цана, паколькі яна можа быць і 3000 $, і 300 руб., А змест сайта, яго магчымасці ў плане рашэння задачы па раскрутцы і прасоўванні кнігі.

І такіх патэнцыйных магчымасцяў у сайта вельмі шмат. Падтрымліваючы яго ў актуальным стане, напаўняючы цікавым кантэнтам (зместам), аўтар можа фармаваць сваю чытацкую аўдыторыю, супольнасць (ці як кажуць інтэрнэт-адмыслоўцы - community) чытачоў сваіх кніг, своеасаблівы фан-клуб.

І, само сабой зразумела, што чым больш у кнігі чытачоў, тым больш і пакупнікоў.

Часам некаторыя аўтары пасля выдання кнігі, а то і да гэтага, задаюць такія пытанні - а што я атрымаю, выдаткаваўшы пэўныя сродкі? Які будзе вынік? Якая эканамічная эфектыўнасць маіх укладанняў?

Сама па сабе ідэя прымянення эканамічных катэгорый да працэсу выданні і прасоўвання кнігі вельмі разумная. Але д'ябал, як заўсёды, крыецца ў дэталях.

А менавіта - часам здаецца, што атрымаць адказы на падобныя пытанні лёгка і проста. Дастаткова, маўляў, узяць нейкія статыстычныя лічбы, параўнаць з вопытам іншых выданняў, ўставіць нейкія значэння ў гатовыя формулы і вуаля - адказ гатовы.

Нажаль, калі б усё было так проста, то практычна кожны жадаючы аўтаматычна станавіўся б мільянерам.

На самай жа справе працэдуры ацэнкі эфектыўнасці укладанняў, медыяпланаванне, заўсёды былі і будуць вельмі дарагімі. І ў многіх выпадках іх кошт роўная, а то і перавышае затраты на само прасоўванне.

Таму для дасягнення «выніку», г.зн. тых ці іншых мэтавых паказчыкаў, патрэбна і пэўная велічыня бюджэту.

Іншымі словамі, складаць разгорнуты бізнес-план з падрабязным апісаннем пераліку паслуг і ацэнкай іх эфектыўнасці пры ўмове, што на прасоўванне вылучаецца бюджэт, да прыкладу, у памеры 3000 руб. проста эканамічна нявыгадна.

Дакладны памер сумы, з якой пачынаецца эканамічна мэтазгодны бюджэт, назваць складана, калі наогул магчыма. Гэта залежыць ад шматлікіх фактараў - у першую чаргу ад утрымання самой кнігі, наколькі яна добра напісана і цікавая чытачам. Затым ад агульнай стратэгіі і канкрэтных спосабаў яе прасоўвання, а таксама ад шэрагу іншых спадарожных фактараў.

Але ў любым выпадку, гаворка ідзе не пра сотні, і нават не пра тысячы вечназялёных грашзнакаў, а пра дзесяткі тысяч.

Толькі пры такім узроўні укладанняў становіцца магчымым ставіць і дасягаць канкрэтныя мэтавыя паказчыкі. Напрыклад, выйсці на пэўныя аб'ёмы продажаў, акупіць выдаткі і атрымаць прыбытак, дасягнуць зададзенага ўзроўню рэнтабельнасці і інш.

І далей, эканамічныя законы ўсюды аднолькавыя, у тым ліку і ў сферы кніжнага гандлю. Таму, калі аўтар хоча зарабіць, умоўна кажучы, за 130 000, то пры сярэдняй рэнтабельнасці ў галіны 30%, ён павінен інвеставаць у прасоўванне сваёй кнігі парадку 100 000.

І наадварот, ўкладанне ў 100 $ і аддача ў мільён - малаверагодная. У гэтым выпадку малаверагодная нават аддача ў 1000 $. Можна вядома спадзявацца і на цуд, але эканамічныя заканамернасці яшчэ ніхто не адмяняў.

А што ж рабіць аўтарам, у якіх няма такіх вялікіх грошай? - У гэтым выпадку варта выкарыстоўваць так званую «бюджэтную канцэпцыю прасоўвання».

А менавіта - неабходна спачатку вызначыцца, якую суму (бюджэт) аўтар можа сабе дазволіць выдаткаваць на раскрутку сваёй кнігі, а затым, зыходзячы з гэтай сумы, падабраць адпаведныя формы і метады прасоўвання.

Такім чынам, на аснове вышэйадзначаных матэрыялаў пра памылкі аўтараў, якія дапускаюцца пры раскрутцы сваіх кніг, можна сфармуляваць наступныя правілы прасоўвання:

  • Каб кніга прадавалася не варта сядзець склаўшы рукі і чакаць у мора надвор'я. Шанцы на тое, што кніга невядомага аўтара будзе прадавацца без прасоўвання, роўныя нулю. Таму кнізе трэба дапамагаць прадавацца. Адсюль, правіла першае - калі Ваша кніга ня ляціць як піражкі, то неабходна заняцца яе прасоўваннем.
  • «Здароўе працоўных - справа рук саміх працоўных". У першую чаргу прасоўваннем кнігі павінен займацца сам аўтар, паколькі ён самае зацікаўленая асоба. Ён можа гэта рабіць самастойна, альбо ва ўзаемадзеянні з іншымі людзьмі
  • Неабходна мець пэўны ўзровень ведаў аб метадах і спосабах прасоўвання кніг. Гэтак жа сама як кампутар стаў працоўнай прыладай, так і сфера раскруткі і прасоўвання кніг павінна стаць рабочай асяроддзем актыўнасці аўтара
  • Не варта марнаваць час на пошукі каго-небудзь, хто пагодзіцца дапамагаць у раскрутцы кніг у кошт адлічэнняў ад будучых продажаў. Лепш пазбавіцца ад лішніх ілюзій і заняцца актыўным прасоўваннем сваіх кніг.
  • У нашы дні, дзякуючы масавага ўкаранення лічбавых тэхналогій, кошт паслуг па прасоўванні рэзка знізілася і многія з спосабаў раскруткі можна выканаць або зусім бясплатна, ці за даступныя сродкі
  • Для атрымання вялікіх вынікаў, трэба быць гатовым ўкласці і вялікія сродкі
  • Калі ў аўтара няма вялікіх грошай на раскрутку сваіх кніг, варта выкарыстоўваць «бюджэтную канцэпцыю прасоўвання»

Бюджэтная канцэпцыя прасоўвання мае на ўвазе, што для раскруткі кнігі аўтар зыходзіць са сваіх фінансавых магчымасцяў.

Таму спачатку вызначаецца сума сродкаў (велічыня бюджэту), якую аўтар можа сабе дазволіць выдаткаваць на працу па прасоўванні сваёй кнігі. А затым падбіраецца той пералік паслуг, які ўпісваецца ў зададзеную велічыню бюджэту.

Пры гэтым у першую чаргу адбіраюцца такія паслугі, або метады і формы раскруткі, якія з'яўляюцца самымі неабходнымі, г.зн. мінімальны набор дзеянняў, неабходны для прасоўвання.

Важным момантам у прасоўванні менавіта лічбавых кніг з'яўляецца і прыняцце доўгатэрміновай стратэгіі.

У якасці ілюстрацыі параўнаем жыццёвыя цыклы папяровай і электроннай кнігі. Папяровая кніга спачатку пішацца, затым выдаецца і потым прадаецца. Прычым у продажу ёсць выразна адрозныя заканчэнне працэсу - прададзеныя ўсе асобнікі накладу, значыць продажу скончыліся.

У электроннай ж кнігі паняцце накладу як такое адсутнічае. Таму, будучы выдадзенай адзін раз, кніга можа прадавацца ўвесь час. Акрамя ўсяго іншага, гэта азначае, што выданне электроннай кнігі - гэта яшчэ і доўгачасовае ўкладанне сродкаў, якое можа прыносіць даход на працягу доўгага часу.

Адпаведна і прасоўванне электроннай кнігі таксама павінна быць пабудавана не як аднаразовая акцыя, а як доўгачасовы працэс.

Такая пастаноўка пытання дапамагае ўбачыць, што і сам змест прасоўвання пры доўгачасовай стратэгіі таксама будзе адрознівацца. Тут з'яўляецца такі элемент як планаванне работ, ды і сам пералік дзеянняў па прасоўванні значна зьмяняецца. Адна справа правесці аднаразовую акцыю, напрыклад, аўтограф-сесію ў кнігарні, і зусім іншае - планамерна і сістэматычна размяшчаць інфармацыю пра аўтара і яго кнігах на інтэрнэт-сайтах.

Даўгачасная стратэгія прасоўвання дазваляе таксама ўбачыць і выкарыстоўваць розныя кумулятыўныя эфекты, г.зн. назапашванне вынікаў работ па раскрутцы кнігі.

Напрыклад, эфект эканоміі сродкаў, калі для раскруткі некалькіх кніг аўтара зусім не абавязкова ствараць кожны раз асобныя сайты. Дастаткова адзін раз стварыць аўтарскі сайт і яго можна выкарыстоўваць шматкроць для размяшчэння на ім інфармацыі аб усіх кнігах аўтара, а таксама любой іншай інфармацыі, звязанай з аўтарам і пасоўваннем яго кніг.

Яшчэ адзін эфект доўгачасовай стратэгіі - уласна эфект назапашвання. У якасці прыкладу можна прывесці такі спосаб прасоўвання як знешнія спасылкі ў інтэрнэце з згадваннем аўтара і яго кніг. Паступова іх назапашваецца дастатковую колькасць, што ў сваю чаргу індэксуецца пошукавікамі і вядзе да павышэння пазіцый кніг аўтара ў выніках пошукавых запытаў.

Усё гэта ў выніку спараджае вядомы эфект «пераходу колькасці ў якасць». Калі ў выніку розныя формы прасоўвання прыводзяць да таго, што фармуецца персанальны аўтарскі брэнд.

І ўжо, быўшы сфармаваным, імя аўтара дапамагае прадаваць яго кнігі.

анонс працягу

У наступнай публікацыі па гэтай тэме будзе паказаная агульная схема арганізацыі прасоўвання (раскруткі) кнігі .

Гэтая інфармацыя будзе прадастаўляцца аўтарам падчас прац па выданні і прасоўванні іх кніг.

Аўтарскія правы

Дадзены артыкул з'яўляецца арыгінальным матэрыялам. Яна напісана Сяргеем Дзвінск на падставе ўласных зыходных матэрыялаў, вопыту праца праекта izdat-knigu.ru, без выкарыстання матэрыялаў іншых аўтараў.

Усе правы на дадзеную публікацыю належаць аўтару - Сяргею Дзвінск і праекту izdat-knigu.ru

© Сяргей Дзвінскі, izdat-knigu.ru , 2011 г.

Републикации

Републикации дадзенага артыкула - цалкам або часткова - не абмяжоўваюцца, пры ўмове размяшчэння актыўнай гіперспасылкі з указаннем на сайт-першакрыніца - izdat-knigu.ru

Чаму гэта адбываецца і як зрабіць так, каб падобныя сітуацыі не паўтараліся?
Каб аўтар мог разлічваць на пэўны камерцыйны вынік ад сваіх прац?
А якім чынам можна зарабіць на кнізе пачаткоўца, малавядомага аўтара?
Задамо сабе простае пытанне - як пакупнік знойдзе кнігу, пра якую ён нічога не ведае, ні назвы, ні аўтара?
Як жа тады пакупнікі даведаюцца, што кніга наогул існуе?
А што ж мы бачым сёння?
Што лепш - рабіць гэта сваімі сіламі ці даручыць іншым агенцтвам?
Асобнае пытанне - дзе і як набываць веды пра спосабы і метадах прасоўвання?
Часам некаторыя аўтары пасля выдання кнігі, а то і да гэтага, задаюць такія пытанні - а што я атрымаю, выдаткаваўшы пэўныя сродкі?
Які будзе вынік?